Ons Mit en onze Peteren hadden een klein pensioentje. Ze hadden ook ‘den oorlog’ en vooral de nasleep ervan meegemaakt, waardoor ik heel goed begrijp dat zuinigheid een deel van hun leven uitmaakte.
Op familiefeestjes wordt er nog vaak met ons Mitteke haar trucjes gelachen, want voor elk kapot voorwerp en elk onderdeel, bedacht zij een nieuwe toepassing (Als ik het nu zo bedenk, heeft mijne jongsten die creativiteit dus van geen vreemde 😄)
Dingen weggooien, zo was haar standpunt, doe je alleen als het tot op den draad versleten is.
Is het een goed idee om haar mantra ‘alles nauw bijeen houden" over te nemen of zijn er toch enkele kanttekeningen?
Hergebruik
De gebruikelijke zuinigheid kennen jullie wel, de rits of de knoppen werden van kapotte kleren gehaald (nadat deze natuurlijk al een paar keer hersteld werden) en bijgehouden voor het geval dat. Ons mit was naast boerin ook naaister geweest, kun je je voorstellen hoeveel knopen, ritsen, bobijntjes draad en speldekes zij bijeen gespaard heeft in haar leven?
Blikken dozen van koeken of snoepen werden herbruikt als koekendoos, om dat naaigerief in te bewaren of we speelden er mee in de zandbak.
Elke dinsdag maakte ze boter maar eens de koeien weg waren en zij zelf haar boter moest gaan kopen, werden de lege botervlootjes natuurlijk herbruikt: perfect om spinazie in te vriezen.
Hergebruik met een plus
Maar zij was toch nog iets creatiever. ‘Den boek’ kaarten, werd netjes bij elkaar gehouden met de elastiek van een kapotte nylonkous (als bleek dat nagellak de ladders in de kousen niet meer kon stoppen, uiteraard!)
Gaf je ons mitteke een cadeautje, dan kreeg je met je verjaardag al eens jouw cadeautje in datzelfde, zuinig opengedaan inpakpapiertje. Met wat chance, had ze nog een strikske of een lintje liggen en was het cadeau compleet.
En als de servetten van een netjes gedekte tafel niet gebruikt waren, dan kon je die de volgende keer écht wel nog terugleggen 😉
Hergebruik tot op het randje of er over
Toen de microgolf ook tot bij haar was geraakt, kreeg ze een geweldig idee! (Ik schrijf 'tot bij haar geraakt' want het was doordat wij een inbouwmicrogolf in onze nieuwe keuken kochten, dat onze oude microgolf naar mijn ouders ging, en die van hen dan uiteindelijk bij ons Mit kwam. Zelf zou ze zo een nieuw machine nooit gekocht hebben.)
Maar goed, zij moet wellicht gedacht hebben: "Waarom zou je magnetronfolie kopen als er al zoveel plastiek is?"
Dat de plastiek waarin de reclameblaadjes zat niet hetzelfde soort plastiek was als microgolffolie en dat deze schadelijke stoffen kunnen vrijgeven bij het opwarmen, hebben we haar toch even moeten uitleggen.
Denk twee keer na voor je hergebruikt
Ik ben ook voor hergebruik en zuinigheid, maar ik hou ook van rust, eenvoud en niet te veel spullen om me heen. Een hsp-er op en top dus 😄
Daarom is mijn advies: hou alleen bij wat je echt gaat gebruiken binnen een relatief korte periode. Stel eventueel een maximum in voor het aantal stuks of de plaats dat je daarvoor reserveert. Bedenk ook hoe snel je deze spullen terug in handen krijgt en dus weer kan sparen.
In het voorbeeld van de botervlootjes, eet je misschien wel wekelijks een potje boter leeg. Dan heeft het waarschijnlijk niet veel zin om 30 doosjes bij te houden, want mocht je ze nodig hebben, dan kan je er snel weer bij sparen (of vraag je buren ze ook opzij te houden, dan heb je ze nog sneller.)
Hou het zeker ook gezond!
Onze gezondheid is het meeste waard, daar kan geen enkele besparing tegenop!
Denk hier zeker aan bij hergebruik van plastiek, misschien is glas ook een goeie optie?
Kan je ook eten in glazen bokalen invriezen? Yep!
Doe ze alleen niet vol tot aan de rand,
want zeker vloeistoffen zetten uit bij het invriezen.
Het huis van ons Mit en Peteren opruimen
Ik heb geluk gehad dat alle vier mijn grootouders lang hebben geleefd. Maar natuurlijk komt er een dag dat je afscheid moet nemen.
Van de grootouders van mama's kant, is mijne Peteren eerst gestorven. Ons Mit heeft daarna nog jaren alleen op de boerderij gewoond. Op haar tachtigste reed ze zelf de gazon nog af, en geloof me, dat was geen werk van een half uur! Ze was een kranig vrouwtje met gevoel voor humor!
Heel vaak zei ze lachend maar heel gemeend: “Gulder gaat wa vinden achter mijn gat ze!”
En daar had ze gelijk in!
Volg jij me al?
Reactie plaatsen
Reacties